معماری و توسعه پایدار

محیط زیست گنجینه ای است که باید به شکل پایدار مورد بهره برداری قرار گیرد آگاهی جامعه از محیط طبیعی اقلیم و ویژگی های سرزمینی که در آن زندگی می کند ادراک فضایی جامعه و بخشی از آگاهی اجتماعی است . معماری ایران نیز همانند معماری سایر اقوام سازمان یا بخشی از فضای شهر و بنا است که در شکل گیری آن در زمینه زندگی و فرهنگ به طور متعادل مشارکت دارند سخن از پایداری معماری را می توان پندار و طراحی ،ساخت و سازهای آینده تعبیر کرد .آن هم نه تنها با پایداری فیزیکی ساختمان بلکه پایداری و حفظ این سازه و منابع انرژی آن می باشد. مسئله اصلی در معماری جهان امروز قطع ارتباط میان معماری بومی ونیازهای مدرن است. ضروری است که راه حل های استفاده شده دردنیای قدیم را به منزله سنبلی از راه حل های سبز یادآوری کرد . یکی از سنبلهای معماری پایدار معماری سنتی ایرانی است توجه به بازگشت به زمان هایی که هنوز استفاده از انرژی های تجدید ناپذیر متداول نشده بود. می تواند راهگشای دستیابی به راه حل های بسیار ارزشمندی برای استفاده از انرژی های پاک در اختیارمان قرار دهد .