شناورهای دریایی ونانو پوشش های محافظ در برابر خزه

رشد خزه و چسبندگی موجودات رسوبی دریایی مانند جلبک ها بر روی سطوح مصنوعی مانند بدنه کشتی و شناورهایکی از عواملی است که منجر به کاهش توان عملیاتی شناورهای تندرو می گردد. همچنین باعث افزایش وزن، اصطکاک سطح بدنه با آب دریا و افزایش مصرف سوخت، کاهش سرعت و قدرت مانور می شود. تاکنون تحقیقات زیادی در یافتن روشی موثر جهت کاهش چسبیدن خزه به شناورها صورت گرفته است. معمولی ترین راه حل برای مقابله با چسبیدن خزه به دیواره ی این سازه ها به وجود آوردن شرایطی است که از چسبیدن خزه ممانعت کند. یکی از این روش ها، پوشش دادن سطوح با رنگ های حاوی مواد سمی است. مواد سمی ضد خزه تری بوتیل قلع اثر مخربی بر موجودات و ارگانیسم های زنده ی موجود در دریا دارند و به دلیل مشکلات زیست محیطی استفاده از این مواد به عنوان پوشش ضد خزه ممنوع شده است. با ظهور فناوری نانو، راه برای توسعه ی پوشش های ضد خزه با کارایی بالاتر و همچنین سازگار با محیط زیست هموار گشته است. استفاده از پوشش های ضد خزه می تواند راهکار مناسبی باشد که برای انتخاب آنها باید به موارد مختلفی توجه کرد، در برخی از این پوشش ها از مواد مضر شیمیایی و سمی استفاده می شود که آثار زیان باری بر محیط زیست دریایی دارد، در این بین فناوری نانو با تولید رنگ های دوست دار محیط زیست راهکاری مؤثر ارائه کرده است.ارزیابی های مختلف عملیاتی، عملکرد بالای پوشش نانو کامپوزیتی را در جلوگیری از رشد خزه با استفاده از نانوکامپوزیت پایه اپوکسی حاوی نانوذرات اکسیدروی بر روی بدنه ی شناورها نشان داده است و بدین ترتیب با غلبه بر مشکلات ناشی از رشد خزه، توان عملیاتی شناورها به میزان قابل توجهی بهبود یافته است. در این مقاله با بررسی پدیده خزه بستن، مروری بر مزایا و معایب روش های نوین جلوگیری از خزه بستن صورت گرفته است.