سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت و ارتباط آن با موفقیت تحصیلی در دانشجویان پرستاری و مامایی

مقدمه و هدف: آمارها حاکی از آن است که وقوع خیلی از بیماری ها ومرگ ها ارتباط نزدیک با سبک زندگی نامناسب دارند، سازمان جهانی بهداشت معتقد است که با تغییر و اصلاح سبک زندگی، میتوان بابسیاری از عوامل خطرسا زی که جزء مهمترین عوامل مرگ و میرهستند، مقابله کرد لذا برای حفظ و ارتقای سلامتی، بررسی وضعیت و بهبود سبک زندگی ضروری است. این مطالعه با هدف شناسا یی وضعیت سبک زندگی مرتبط با سلامت و ارتباط آن با موفقیت تحصیلی دانشجویان پرستاری و مامایی انجام شد . روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه همبستگی مقطعی بود که در آن 250 دانشجویان پرستاری و مامایی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه ها با روش تصادف ی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی و مقیاس سبک زندگ ی والکربود. نسخه نهایی این ابزار دارا ی 52 گویه است. تجزیه تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار SPSS و با آزمونهای مجذور کای و همبستگی پیرسون انجام شد . نتایج: میانگین نمره سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت در دانشجویان مورد بررسی 71 / 20 ± 69 / 121 بدست آمد که بیشترین میانگین مربوط به مقیاس ارتباطات بین فردی ) 47 / 22 ( و کمترین آن مربوط به بعدفعالیت فیزیکی ) 82 / 17 ( بود. میانگین و انحراف استاندارد معدل افراد مورد بررسی 45 / 1 ± 06 / 16 گزار ش شد. بین نمره کل سبک زندگی و معدل دانشجویان همبستگی آماری معنیدار مشاهده نشد (r=0.058, p=0/36). در بعد فعالیت فیزیکی میانگین نمره دانشجویان پرستاری کمی بالاتر ازدانشجویان مامایی بود اگرچه این تفاوت اماری بین دو رشته معنیدار نبود P=0/63 .نتیجه گیری :با توجه به اینکه نمره کل سبک زندگی در دانشجویان مورد بررسی چندان مطلوب نبود بررسی های بیشتر برای شناسایی موانع موجود و برنامه ریزی برای بهبود وضعیت سبک زندگی در دانشجویان ضروری به نظرمی رسد.