مدلسازی و اولویت بندی معیارهای موثر حاکمیت شرکتی بر پیش بینی ورشکستگی

هدف این پژوهش مدل بندی و تعیین اولویت معیارهای موثر اصول راهبری شرکتی بر پیش بینی ورشکستگی مطابق با پژوهش سیام پای 2015 در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. اطلاعات مورد نیاز برای این پژوهش از صورت های مالی 81 شرکت در دوره ی زمانی 1392-1396 گردآوری شده است. در این پژوهش از دوگانگی وظایف مدیرعامل، سهامداران نهادی فعال و سهامداران نهادی غیرفعال، تعداد اعضای هیأت مدیره و تمرکز مالکیت به عنوان معیارهای اصول راهبری شرکتی و همچنین از مدل آلتمن برای معیار ریسک ورشکستگی استفاده شده است. برای آزمون فرضیه ها از رگرسیون چندمتغیره با داده های تابلویی استفاده شده است. یافته های حاصل از آزمون فر ضیه های پژوهش بیانگر این است که بین دوگانگی وظایف مدیرعامل، سهامداران نهادی فعال، سهامداران نهادی غیرفعال، تعداد اعضای هیأت مدیره و تمرکز مالکیت به ترتیب ارتباط مستقیم و معنیدار، معکوس و معنی دار، مستقیم و معنی دار، معکوس و معنی دار، معکوس و غیرمعنی دار با ریسک ورشکستگی وجود دارد. همچنین سهامداران نهادی فعال، دوگانگی وظایف مدیرعامل، سهامداران نهادی غیرفعال، تعداد اعضای هیأت مدیره و اندازه ی شرکت به ترتیب دارای بیشترین تأثیر بر پیش بینی ورشکستگی است.