تأثیر مهارت های ارتباطی بر كاهش تعارضات خانواده و رضایتمندی زناشویی (مطالعه موردی: معلمان مقطع ابتدایی شهر كرمانشاه)

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير مهارت هاي ارتباطي بر كاهش تعارضات خانواده و رضايتمندي زناشويي است. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت توصيفي- پيمايشي است. روش گردآوري داده ها ميداني و ابزار موردنياز استفاده از پرسشنامه هاي مهارت هاي ارتباطي (محقق ساخته)، تعارضات زناشويي (ثنايي و همكاران) و رضايتمندي زناشويي انريج است. جامعه آماري پژوهش معلمان متأهل زن مقطع ابتدايي شهر كرمانشاه ناحيه 3 مي باشد. حجم نمونه براساس فرمول كوكران برابر با 242 نفر است كه به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. روش تجزيه و تحليل داده ها آمار توصيفي و آمار استنباطي (رگرسيون خطي) با استفاده از نرم افزار Spss26 است. يافته ها نشان داد كه مهارت هاي ارتباطي بر كاهش تعارضات خانواده و رضايتمندي زناشويي اثرگذار است (P<0/05). همچنين كاهش تعارضات خانواده بر رضايتمندي زناشويي مؤثر است (P<0/05). نتايج حاكي از آن است كه مهارت هاي ارتباطي بر كاهش تعارضات خانواده و رضايتمندي زناشويي اثرگذار است و براساس نتايج آماري مهارت هاي ارتباطي اثر بيشتري بر رضايتمندي زناشويي مي گذارد.