رویکردی جدید برای مدل کردن مکانیسم ظهور حس ها در شخصیت های مجازی

ما براي بهبود ویژگی واقع گرایی شخصیت هاي مجازي رویکرد جدیدي را در پیش می گیریم. در این رویکرد ما از یک مدل پنهان مارکوف براي تخمین حس هایی که در یک شخصیت مجازي ایجاد می شود، استفاده می کنیم. این رویکرد با کمک مدل پنهان مارکوف تلاش می کند تا با توجه به نوع موقعیتی که شخصیت مجازي در آن قرارمی گیرد، ماهیت اتفاقاتی که در اطراف او روي می دهند، طرز تفکر و نگرش شخصیت مجازي نسبت به این رویدادها و همچنین ویژگی هاي شخصیتی، اهداف و طرز برخورد کلی او و نیز تاریخچه حسی او (مجموعه مشاهدات) ماهیت و درجه حسی را که در فرد بروز خواهد داد را مشخص کند. استفاده از این رویکرد سبب می شود بتوانیم شخصیت هایی مجازي تولیدکنیم که قادر باشند همچون انسان واکنش هاي حسی و رفتار احساسی داشته باشند. یکی از معیارهاي اصلی براي سنجش کیفیت طراحی این شخصیت ها این است که در شرایط یکسان با یک انسان واقعی، دقیقا شبیه انسان رفتار کرده و حس هایی شبیه به نمونه انسانی در او ایجاد شود. نتایجتجربی نشان می دهد که اگر دو شخصیت (مجازي و واقعی ) در موقعیت هاي یکسانی قرار گیرند در 59 ٪ مواقع، حس هایی کاملا شبیه به هم را تجربه خواهند کرد و در 34 ٪ از مواقع، نوع حس ادراکی یکسان خواهد بود ولی شدت حس ها متفاوت خواهد بود و تنها در 7٪ از مواقع ممکن است دو شخصیت حس هایی متفاوت از نظر ماهیت و شدت احساس کنند