اثر شوری آب آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های موتانت پنبه

به منظور بررسی اثر آبیاری با آب شور بر عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های پنبه،آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار درایستگاه تحقیقات شوری رودشت اصفهان در سال 1393 اجرا شد. کرت های اصلی شاملتیمارهای آبیاری 4 (شاهد)، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر و کر تهای فرعی شامل 6 ژنوتیپموتانت پنبه انتخاب شده توسط پژوهشکده انرژی هسته ای کشاورزی (ال ام 1673، ال ام1303، ال ام 1373، ال ام 1425، ال ام 1676 و ال ام 1321) و دو رقم تجاری ورامین (شاهد1) و رقم زودرس شایان (شاهد 2) بود. نتایج آزمایش نشان داد شوری آب آبیاری سببکاهش درصد کیل، عملکرد وش و شاخص برداشت شد. در بین ژنوتیپ ها بالاترین عملکردوش به میزان 2956 کیلوگرم در هکتار در ژنوتیپ ال ام 1303 و بالاترین درصد کیل (8/ 39درصد) در ژنوتیپ شایان حاصل شد هر چند که با ژنوتیپ ال ام 1303 (6/ 38 درصد)تفاوت معنی داری نداشت. ژنوتیپ موتانت ال ام 1303 دارای عملکرد بالاتری نسبت بهسایر ژنوتیپ ها بود و می توان این ژنوتیپ را برای کاشت در اراضی شور منطقه مورد مطالعه توصیه نمود.