گسترۀ ادبیات پایداری
محل انتشار: مجله ادبیات پایداری، دوره: 6، شماره: 10
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 281
فایل این مقاله در 31 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRTK-6-10_010
تاریخ نمایه سازی: 7 دی 1399
چکیده مقاله:
مفهوم پایداری با سایه روشن های معنایی خود، گسترۀ وسیعی را شامل می شود و بی اغراق می توان آن را یکی از بن مایۀ های اساسی ادبیات فارسی دانست که در ادوار مختلف شعر فارسی و در هر یک از گونه ها و انواع ادبی، خود را به شکلی نمایان ساخته و درون مایه ها و مضامین را درحول خود ایجاد نموده است. تلقی شاعران و نویسندگان از پایداری و مفاهیم وابسته به آن در ادوار مختلف شعر فارسی متفاومت بوده است. آغاز فهم سیاسی روشن از این اصطلاح، بیشتر مربوط به ادبیات مشروطه است و پس از آن با روندی تکاملی و متعالی در ادبیات دفاع مقدس و پیش از آن در ادبیان انقلاب اسلامی، سرچشمۀ تحولات محتوایی گوناگون در ادب فارسی می شود و با جهت دهی های خاص خود، در خدمت رسالت اجتماعی ادبیات برای ساختن جامعۀ مدنی و ایجاد آرمان های اجتماعی مشترک قرار می گیرد. مقالۀ حاضر به منظور پی گیری حضور مفهوم پایداری در آثار ادبی فارسی در طول تاریخ پر فراز و نشیب آن و به روش توصیفی - تحلیلی نوشته شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا صرفی
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنر کرمان