رویکرد انگلستان به برنامۀ هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران: مطالعۀ موردی برجام

با توجه به اینکه انگلستان از قدرت‌های عرصۀ روابط ‌بین‌الملل محسوب می‌شود، لازم است رویکرد این کشور در قبال برنامۀ مهم هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران به درستی فهم گردد. در این پژوهش، با مطالعۀ موردی مذاکرات سال 1392 تا 1394 که به توافق هسته‌ای برجام منتهی شد، راهبرد و سیاست انگلستان به عنوان یکی از مهم‌ترین کشورهای گروه 1+5 در مسئلۀ هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران بررسی و سعی شده است سیاست خارجی این کشور در برابر برنامۀ هسته‌ای جمهوری اسلامی ‌تبیین شود. پرسش اصلی این پژوهش عبارت است از «چیستی رویکرد انگلستان نسبت به برنامۀ هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات هسته‌ای برجام». برای دستیابی به پاسخ این پرسش با استفاده از روش تحلیل مضمون، پس از بررسی اسناد اصلی و متن سخنرانی‌های موجود و مرتبط با موضوع در دولت و پارلمان بریتانیا و موضع‌گیری این کشور در زمان مذاکرات هسته‌ای، سعی شده است، سیاست خارجی این کشور در مسئلۀ هسته‌ای تبیین شود. در این نوشتار برای بررسی و تجزیه و تحلیل سیاست خارجی انگلستان در موضوع مذکور از پیش‌نظریۀ «جیمز روزنا»، استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که توافق‌نامۀ برجام مطابق خواست و منافع ملی انگلستان نگاشته شده و این کشور برای امضا و حفظ آن تلاش‌های فراوانی کرده است.