نحو در عنوان‌های مطبوعاتی: مورد مجله‌ی تونسی «Le Temps»

هدفِ این مقاله بررسی ویژگی‌های نحوی عناوین روزنامه‌ها که در متن جایگاهی ویژه دارند. آن‌ها راهبردهای زبانی بسیار خاصی را به‌کار می‌گیرند و کارکردهای گوناگونی دارند. عناوین مطبوعات توجه ما را به خود جلب می‌کنند و، به واسطه‌ی ویژگی‌های نحوی‌شان و اَشکال بازنمایی ‌ِخبرهایی که بیان می‌کنند، خواه از یک گفت‌وگوی خبری متمایز باشد، خواه یک رویداد، از دیگر گفتمان‌های اطلاعاتی متمایز هستند. ارائه‌ی عناوین روزنامه‌نگاری صرفاً از یک راهبرد تعلیق بهره می‌گیرد، زیرا روزنامه‌نگار همیشه به‌دنبال این است که عطش خواندن را در خواننده برانگیزد. عناوین می‌توانند متنوع باشند، به شکل گروه‌های اسمی، جملات دارای حذف، عبارات استفهامی و حروف ندا و اصوات هستند. خواننده بازیگر اصلی و مسئول گرفتن این تصمیم است که آیا از روی عنوان پیشنهادی، به خواندن محتوای مقاله‌ موردنظر ادامه دهد یا نه.