ارتباط ذهن آگاهی با اهمال کاری پرستاران بیمارستان علامه بهلول گنابادی

زمینه و هدف: در قرن حاضر زندگی ماشینی و پیشرفت روز افزون علوم، حرکت مطابق با زمان و مکان را ایجاب می­کند؛ به طوری که انسان هزاره سوم بیش از هر زمان دیگر در طول تاریخ بشر، دچار تغییر و دگرگونی از نظر شیوه­ های زندگی و روابط اجتماعی، شغلی و حرفه­ ای شده است. عوامل مختلفی بر اهمال­ کاری مؤثر هستند. مطالعه حاضر با هدف ارتباط ذهن آگاهی با اهمال­ کاری پرستاران بیمارستان علامه بهلول گنابادی انجام شد. مواد و روش­ کار: این پژوهش یک مطالعه تحلیلی است که در بیمارستان علامه بهلول گنابادی در سال 1397 با استفاده از نمونه ­گیری سرشماری بر روی 201 پرستار که دارای معیار ورود پژوهش بودند انجام شد. ابزار گردآوری داده ­ها شامل: پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک،  پرسشنامه اهمال­ کاری و پرسشنامه ذهن­ آگاهی بود. داده­ ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و در سطح معنی­داری کمتر از 0/05 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. از ضریب همبستگی اسپیرمن برای مشخص­ کردن ارتباط بین متغیرها استفاده شد. یافته­ ها: یافته­ های این پژوهش نشان داد که میانگین نمرۀ ذهن ­آگاهی پرستاران 26/112 و میانگین نمره اهمال­ کاری پرستاران 18/35 می باشد. همچنین ارتباط آماری معنی داری بین ذهن آگاهی و اهمال کاری پرستاران وجود دارد (0/002p=). نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج مطالعه مشخص شد که تحصیلات باعث کاهش اهمال­ کاری و وضعیت استخدام باعث بالارفتن ذهن ­آگاهی در پرستاران می­ شود. لذا با انجام اقداماتی در خصوص افزایش سطح تحصیلات و دانش پرستاران و برنامه ریزی در جهت افزایش ذهن­ آگاهی می­توان به کاهش اهمال کاری پرستاران کمک قابل توجهی نمود.