شیوع کم کاری مادرزادی تیروئید و عوامل مرتبط با آن در استان آذربایجان غربی طی سال های 94-1390

زمینه و هدف: کم کاری مادرزادی تیروئید، یکی از شایعترین بیماری‌های غدد درون ریز می‌باشد که در صورت تشخیص و درمان زودرس و به‌ موقع، قابل پیشگیری است. هدف این مطالعه، تعیین شیوع کم کاری مادرزادی تیروئید و عوامل مرتبط با آن  در استان آذربایجان غربی طی سال‌های 94-1390 می‌باشد. مواد و روش‌کار: این مطالعه به صورت مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی انجام شد. حجم نمونه‌ی مورد بررسی، کلیه‌ نوزادان غربالگری شده در بدو تولد در استان آدربایجان غربی طی سال‌های1390 لغایت 1394 و به صورت سرشماری بود. اطلاعات با استفاده از چک لیست محقق ساخته و شامل اطلاعات سن، جنسیت، زمان نمونه‌گیری بر حسب روز، وزن بدو تولد، نسبت فامیلی والدین، سن مادر در زمان حاملگی، سابقه بیماری تیروئیدی مادر، نوع زایمان و تشخیص نهایی، استخراج شد.آنالیز داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. ​یافته‌ها: براساس یافته‌های حاصل از غربالگری 318760 نوزاد متولد شده طی سال‌های 94-1390 در استان آذربایجان غربی، شیوع کم کاری مادرزادی تیروئید 3/2 به هر 1000 تولد زنده بود. شیوع کم کاری مادرزادی گذرا و دائمی به ترتیب 1/18و 1/85  به ازای هر 1000 تولد زنده بود. از 1021 نوزاد مبتلا، 579 نوزاد پسر(56/7%) بودند. بین متغیرهای جنسیت نوزادان، نسبت فامیلی والدین نوزادان، سابقه بیماری تیروئیدی، آنومالی در هنگام تولد و وزن با نوع کم کاری تیروئید، ارتباط آماری معنی‌داری وجود نداشت (P>0.05). بین نوع زایمان با نوع کم کاری تیروئید، ارتباطی معنی‌دار وجود داشت (P<0.05). نتیجه ­گیری: براساس یافته‌های مطالعه، استان آذربایجان غربی جزء استان‌های باشیوع بالای کم کاری تیروئید مادرزادی در کشور می‌باشد. شهرستان‌های ارومیه و بوکان داری بیشترین شیوع طی این پنج سال و جزء کانون‌های پرخطر بیماری در استان آذربایجان غربی بودند؛ بنابراین، پیشنهاد می‌شود که مسئولان و مدیران بخش سلامت به منظور کنترل و کاهش این بیماری، توجه ویژه‌ای به این شهرستان‌ها داشته باشند.