بررسی رابطه بین هوش عاطفی و رضایت شغلی معلمان با پیشرفت تحصیلی کودکان کم توان ذهنی شهر یاسوج

هدف از انجام این پژوهش تعیین رابطه بین هوش عاطفی و رضایت شغلی معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کم توان ذهنی شهر یاسوج بوده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه معلمان و دانش آموزان کم توان ذهنی شهر یاسوج، در سال تحصیلی 1398-99 تشکیل داده بودند که تعداد 110 نفر معلم و 110 نفر دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه هوش عاطفی شیرنگ و پرسشنامه رضایت شغلی ویسوکی و کروم استفاده گردید. همچنین، معدل دانش آموزان به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی آنان در نظر گرفته شد. روش تحقیق این پژوهش از نوع همبستگی بودکه تجزیه و تحلیل داده ها با کمک نرم افزارآماری spss صورت گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد ه هوش عاطفی و رضایت شغلی معلمان توان پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش اموزان کم توان ذهنی را دارد. از بین ابعاد رضایت شغلی معلمان، تنها دوبعد کار و سرپرست توان پیش بینی تحصیلی دانش آموزان را داشتند و سه بعد همکار، ارتقاء و پرداخت توان پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را نداشته اند. همچنین، هیچکدام از ابعاد هوش عاطفی معلمان توان پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را نداشتند.