بررسی رابطه میان سرمایه فکری و ارزش مشتری با نقش تعدیلگر مدیریت دانش (مورد مطالعه: شرکت های دانش بنیان استان مازندران)

هدف از این پژوهش، مشخص کردن رابطه میان مولفه های سرمایه فکری و رویکرد مدیریت دانش و تاثیر آنها بر تحقق مفهومارزش مشتری می باشد. شرکت های دانش بنیان در استان مازندران، ایران انتخاب شده اند و سه مولفه اساسی سرمایه فکری(سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه ای) در نظر گرفته شده اند؛ یک مدل جامع برای بررسی تعاملات میانمتغیرهای مستقل (سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه ای) و وابسته (ارزش مشتری) و همچنین متغیر تعدیلگر(مدیریت دانش) طرح شده است و با استفاده از مدل معادلات ساختاری در نرم افزار اسمارت پی ال اس (الگوریتم پی ال اس وبوتستراپینگ) و رگرسیون سلسله مراتبی از نرم افزار اس پی اس اس به تحلیل مدل پرداختیم. برخلاف اظهارات صاحب نظراندر ادبیات موجود، رابطه قابل توجه و معناداری میان متغیرهای مستقل و متغیر وابسته یافت نشده است و همچنین نقشمتغیر تعدیلگر نیز چندان قابل توجه نبوده است؛ به جز تاثیر آن بر دو موافه از سرمایه فکری.