بازتعریف فلسفی مفهوم اوقات فراغت با رویکرد اخلاق

امروزه با نزدیک شدن به اوقات فراغت از دیدگاه کنجکاوانه فلسفی، این مفهوم در جستجوی سعادت، شکوفایی و رفاه انساناست. در این راستا، اکتشاف معنای اوقات فراغت با مفهوم کلیدی اخلاق، با چالش ارائه تعریفی معنی دار، پدیدار می شود. براین مبنا، به نظر می رسد می توان اوقات فراغت را در زمینة اخلاق، دوباره تعریف نمود و به نسخة جدیدی دست یافت که نه -تنها به بررسی مفاهیم سنتی فلسفی در مطالعات اوقات فراغت پرداخت، بلکه احتمالات جدیدی را نیز برای مفهوم سازی اوقاتفراغت که از تحولات اخیر در جامعه و رشته فلسفه پدید آمده، مورد بررسی قرار داد. از این رو، هدف پژوهش حاضر، بازتعریففلسفی اخلاق اوقات فراغت و بررسی چارچوبهای اخلاقی فلسفی در این حوزه است. این پژوهش با روش توصیفی، به مقایسهتطبیقی بین حوزه ها و رویکردهای فلسفی اخلاقی از نقطه نظر جایگاه اوقات فراغت پرداخته است. نتایج نشان میدهد که ایجادیک چارچوب نظری و مفهومی برای اوقات فراغت که زمین های برای پژوهش، برنامه ریزی، توسعه و مدیریت گردشگری را براساس اخلاق فراهم می کند، ضروری است. با نزدیک شدن به پدیده اوقات فراغت از منظر فلسفی خالص است که ایده هایجدید به وجود آمده می توانند در احیای مطالعه اوقات فراغت یا نظریه اوقات فراغت مرده کمک کنند. مفهوم هنر زندگی، به -عنوان شکل جدیدی از اخلاق، به داشتن زندگی خوب، یادگیری مهارت های متعلق به این شکل از هنر و زیباسازی زندگیمربوط می شود. این امر، مراقبت از خود، خرد، اخلاق زیبایی شناسی وجود و انسان بودن به صورت کامل از منظر بنیاد هستی شناختی اخلاق اوقات فراغت است.