اثربخشی آموزش ارتباط مؤثر بر دشواری در تنظیم هیجان دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر بخشی آموزش ارتباط مؤثر بر دشواری در تنظیم هیجان دانشـجویان اسـت. جامعـه آمـاری شامل دانشجویان ورودی مهرماه 1398 دانشگاه آزاد واحد غرب تهران است. جامعه هدف شـامل 212 دانشـجوی جدیـدالورود که در رشته های مختلف این دانشگاه به تحصیل اشتغال داشتند. از این جامعه باتوجـه بـه ملاحظـات نظـری وآزمایشـی بـودن تحقیق، 40 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گـواه گمـارش شـد و روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنتـرل و از لحـاظ هـدف، یـک پـژوهش کـاربردی بـود. ابـزار گردآوری داده ها اجـرای پروتکـل مهارتهـای ارتبـاطی براسـاس امـامی نـائینی((1385، پرسشـنامه تنظـیم هیجـان گراتـز و رومر((2004 بود. روش آماری تحلیل داده ها، تحلیل کواریانس بود نتایج تحلیل نشان داد کـه آمـوزش ارتبـاط مـوثر موجـب کاهش دشواری در تنظیم هیجان دانشجویان می شود. p<0/005 بنابراین با توجـه تـاثیر ارتبـاط مـوثر بـر دشـواری در تنظیم هیجان دانشجویان پیشنهاد می شود فنون ارتباط موثر را در بین دانشجویان تقویت نمود.