مروری بر روشهای نوین استخراج و کاربرد فیبر رژیمی از ضایعات موادغذایی

امروزه، بسیاری از بیماریها در اثر رژیم غذایی نامناسب پدید می آیند، یکی از عللی که اجداد ما بیماری های گوارشی کمتری داشتند و مشکلاتی مثل یبوست کمتر آنها را آزار میداد، شیوه درست تغذیه و استفاده بیشتر از فیبرگیاهی در غذای روزانه شان بوده است. فیبر رژیمی به قسمتی از گیاه اطلاق میشود که بدن توانایی هضم آن را ندارد و دریافت آن ریسک بروز بیماریهای قلبی_عروقی، بیماریهای گوارشی و سرطان کولون را کاهش می دهد. ضایعات در صنعت غذا دارای ترکیبات مفیدی مانند فیبرهای رژیمی میباشند ولی، اغلب در محیط زیست رها میشوند. فیبر جزء مهمی از رژیم غذایی است که می توان از گیاهان مختلفی استخراج کرد اما در این زمینه ضایعات کشاورزی مانند تفاله میوه ها، سبوس غلات و هسته خرما علاوه بر ارزان بودن، منابعی سرشار از فیبر رژیمی می باشند که از اهمیت بالایی برخوردارند . غذاهای فرموله شده به همراه فیبر، باعث افزایش ویسکوزیته و توانایی نگهداری آب در آنها میشود. فیبر رژیمی یکی از انواع ترکیبات پریبیوتیک است که به رشد باکتریهای مفید روده کمک میکند. این ماده مدت زمان عبور غذا از معده به روده را به تاخیر می اندازد. فیبرهای غذایی علاوه بر اثرات مفیدی که بر سلامتی دارند، به دلیل ویژگی های عملکردی مناسب نظیر جذب آب، جذب روغن و افزایش ویسکوزیته در صنایع غذایی نیز کاربرد گستردهای دارند. فیبرها به عنوان جایگزین چربی در محصولات گوشتی، غنی کننده نان، محصولات پخت و کنترل کنندهی کریستالیزاسیون در بستنی و محصولات لبنی استفاده می شوند. آبمیوه ، مربا ،سوپ از دیگر محصولات غنی شده با فیبر غذایی هستند.