شناسایی و رتبه‌بندی موانع مدیریت اطلاعات فرهنگی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

دوره معاصر را عصر اطلاعات و دوره انفجار اطلاعاتی نام نهاده‌اند که با محیط‌های متلاطم و پیچیده عجین شده است. پیچیدگی‏های محیط‌های درون‌سازمانی و برون‌سازمانی، نیاز به اطلاعات و به‌تبع آن سیستم‌های اطلاعات را افزایش داده است. هدف این مقاله شناسایی و رتبه‌بندی موانع مدیریت اطلاعات فرهنگی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی، از نظر نحوه گردآوری داده‌ها، توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری شامل تمامی صاحب‌نظران حوزه مدیریت فرهنگی و مدیریت اطلاعات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هستند که 30 نفر از آنها به‌صورت هدفمند به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. علاوه براین از پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده شده است که روایی آن با روش روایی محتوا و با نظر اساتید راهنما و مشاور و چند صاحب‌نظر صاحب تألیف در حوزه مدیریت اطلاعات و مدیریت فرهنگی، پس از اعمال اصلاحات محدود، مورد تأیید قرار گرفت. برای سنجش پایایی ابزار نیز پرسشنامه تحقیق پس از توزیع آزمایشی، از طریق آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفت که ضریب 91/0 به دست آمد. به‌منظور تحلیل استنباطی نیز از روش‌های متعددی همچون t تک نمونه‌ای و آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج آزمون فریدمن نشان داد که بین رتبه‌های موانع مدیریت اطلاعات فرهنگی تفاوت معنا‌داری وجود دارد. از طرف دیگر «ضعف در مدیریت محتوا» با میانگین 46/8، مهم‌ترین مانع مدیریت اطلاعات فرهنگی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از دیدگاه پاسخگویان بوده است.