بررسی پراکنش زمانی - مکانی بیشینه بارش محتمل (PMP) در استان فارس

در پژوهش حاضر، با بکارگیری روش­های آماری و فنون سنجش از دور، برآورد و پهنه­بندی پراکنش بیشینه بارش محتمل در استان فارس مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی از انجام این پژوهش، پهنه‌بندی مقادیر بیشینه بارش محتمل با رویکرد استفاده از داده‌های ماهواره‌ای و تعیین نحوه توزیع مکانی این مقادیر می‌باشد. جهت حصول به این هدف، پهنه­بندی مقادیر بیشینه بارش محتمل با استفاده از روش درون‌یابی وزن­دهی معکوس فاصله انجام پذیرفته است. بدین جهت داده­های ماهانه بارش مستخرج از ماهواره TRMM در بازه زمانی 15ساله (1998-2012) با تفکیک مکانی 25/0 × 25/0 درجه مشتمل بر 183 نقطه دریافت شد. سپس پراکنش زمانی - مکانی بیشینه بارش محتمل در فصول چهارگانه ترسیم گردید. یافته‌های پژوهش نشان داد که روند افزایشی از جهت جنوب و خاور استان فارس به سمت نواحی باختری و مرکزی بجز در فصل تابستان وجود دارد. شهرستان‌های رستم، ممسنی و سپیدان از بیشترین میزان (590-770 میلی­متر) در فصل زمستان و شهرستان‌های لارستان، زرین دشت، داراب و آباده از کم‌ترین میزان بیشینه بارش محتمل در فصل تابستان (4 میلی­متر) برخوردار می‌باشند. همچنین بیشترین مقدار و شدت بارش روزانه مشاهده شده منطقه مورد مطالعه در 20 فوریه سال  1999 با دامنه بارشی 110-130 میلی­متر روی داده است.