نقش واسطه ای تنظیم هیجانی شناختی در رابطه بین پویایی های خانوادگی و خودپنداره

هدف اساسی این پژوهش، بررسی رابطة بین پویایی های خانوادگی، خودپنداره و تنظیم هیجانی شناختی بود. با نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس نمونه ای شامل 250 نفر از اعضای خانواده های مختلف در پژوهش مشارکت داده شدند، مشارکت کنندگان سه پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (2006)، مقیاس خود ارزیابی اصلی (CSEs جاج، ارز، بونو، تورسن، 2003) و پرسشنامه پویایی های خانوادگی که شامل سه مؤلفه مشخصات خانوادگی (PF-II)؛ لی، پور، بیتلر، اولسن، یورگسون و هارکر، 1997)، دخالت خانواده (تولیاتوس، پرلموتر و هولدن، 2001) و پشتیبانی اجتماعی (پسفا، فلر و پروسیدانو، 1983) را تکمیل کردند. فرض پژوهش این بود که بین پویایی های خانوادگی، خودپنداره و تنظیم هیجانی شناختی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین، فرض شد نقش واسطه ای تنظیم هیجانی شناختی روی رابطة بین مؤلفه های پویایی های خانوادگی و خود پنداره معنادار است. نهایتاً فرض شد تفاوت معناداری در بین گروه ها در هر سه متغیر وجود دارد. فرضیه ها با استفاده از مدل تحلیل مسیر آزمون شد. مرلفه های پویایی های خانوادگی با خود پنداره رابطه مثبت و معنادار دارد. متغیر نظم جویی هیجانی شناختی با خود پنداره رابطه مثبت و معنادار (p<0/05, r=0/15) دارد. مؤلفه های پویایی های خانوادگی با نظم جویی هیجانی شناختی رابطه مثبت و معنادار دارد. این پژوهش داده های پویایی های خانوادگی، خود پنداره و تنظیم هیجانی شناختی کل را بررسی کرد. پژوهش های آینده باید روی نمونه هایی انجام شود که متغیرها متفاوتی را پوشش می دهد.