اثر ویتامین ث بر روی کیفیت اسپرم اپیدیدیمی به دنبال مسمومیت با مس در موش آزمایشگاهی

هدف ما از این مطالعه بررسی اثر ویتامین ث بر روی غلظت، تحرک و زنده مانی اسپرم اپیدیدیمی به دنبال مسمومیت با مس در موش آزمایشگاهی می باشد. بدین منظور 48 سر موش آزمایشگاهی نر بالغ، نژادNMRI در 4 گروه به شرح زیر بررسی شدند. گروه اول (گروه نرمال): شامل موشهایی که روزانه 2/. میلی لیتر به روش گاواژ و 0/1 میلی لیتر به روش داخل صفاقی آب مقطر دریافت نمودند.گروه دوم (گروه کنترل مس) : شامل موشهایی که میزان 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، در روز محلول سولفات مس در آب مقطر بصورت گاواژ و0/1 میلی لیتر آب مقطر به روش داخل صفاقی دریافت نمودند.گروه سوم (گروه کنترل ویتامین ث) : شامل موشهایی که 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی ویتامین ث و روزانه 0/2 سی سی آب مقطر به روش گاواژ در یافت نمودند.گروه چهارم (گروه تیمار) : شامل موشهایی که 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی ویتامین ث و 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، در روز محلول سولفات مس در آب مقطر بصورت گاواژ دریافت نمودند.در پایان هفته چهارم و هشتم نمونه های اسپرم اپیدیدیمی از 6 سر موش جهت بررسی غلظت اسپرم، زنده مانی و تحرک اسپرم از هر گروه تهیه گردید. نتایج حاصله نشان می دهد که غلظت اسپرم، زنده مانی و تحرک اسپرم در گروه مس کاملا کاهش یافته است که در گروه تیمار تا حدود زیادی جبران گشته است