پژوهشی در زندگی سراج‌الدین قمری آملی
محل انتشار: فصلنامه فنون ادبی، دوره: 12، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 328
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LIAR-12-1_009
تاریخ نمایه سازی: 16 دی 1399
چکیده مقاله:
سراج‌الدین قمری آملی شاعر قصیده‌سرای نیمة دوم قرن ششم و اوایل هفتم هجری قمری است. دیوان شعر او را یدالله شکری تصحیح کرده است. مصحّح دیوان بر آن است که قمری چون ناصرخسرو و سنایی، دو دورة زندگی داشته است؛ در آغاز کار شاعری تا میان‌سالی، بی‌بندوبار و می‌گسار و بدزبان بوده است؛ اما پس از آن توبه کرده و به زهد و پارسایی روی آورده است؛ اما بنابر اشعار دیوان وی این ادعا درست نیست. این مقاله در پی آن است که به روش کتابخانه‌ای و با استناد به ابیات قمری روشن کند داوری یدالله شکری نادرست است و قمری تا پایان زندگی خود، شاعری مداح بوده است. او حتی در کهن‌سالی نیز با پادشاهان، وزیران و بزرگان در ارتباط بود و در شعر خود به ستایش آنها می‌پرداخت و صله‌هایی چون می، پوستین، برنج، گاو و ... درخواست می‌کرد. کلیدواژه‌ها: سراج‌الدین قمری آملی، دو دورة زندگی، یدالله شکری.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدعلی نوری خوش رودباری
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
سمانه جعفری
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :