اثر تمرینات ریتمیک_موسیقیایی بر ادراک بینایی و کارکرد اجرایی کودکان 10-8 سال نارساخوان

مقدمه: هدف از انجام تحقیق حاضر، تأثیر تمرینات ریتمیک_موسیقیایی بر ادراک بینایی و کارکردهای اجرایی کودکان 8 تا 10 سال نارساخوان بود. روش کار: این تحقیق به روش نیمه تجربی و به صورت میدانی و با طرح پیش آزمون_پس آزمون انجام شد. شرکت­ کنندگان این پژوهش را 23 نفر از کودکان 10-8 سال دارای اختلال نارساخوانی تشکیل می­دادند که به ­صورت در دسترس انتخاب و پس از همتا سازی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش، به مدت 12 هفته در تمرینات ریتمیک_موسیقیایی (3 جلسه یک ساعته در هفته) شرکت کردند و گروه کنترل در طول دورۀ تمرینات هیچ­گونه مداخله‎ای دریافت نکردند. قبل و بعد از دورۀ مداخله، مهارت ادراک بینایی توسط آزمون ادراک بینایی Gardner و کارکرد اجرایی توسط آزمون دسته­ بندی کارت ویسکانسین سنجیده شد و داده­ ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ­ها: نتایج تجزیه و تحلیل یافته­ ها نشان داد که تمرینات ریتمیک_موسیقیایی باعث افزایش مهارت­های ادراک بینایی و کارکردهای اجرایی کودکان نارساخوان می­شود. نتیجه­ گیری: با توجه به یافته‎های پژوهش حاضر می­توان چنین نتیجه گرفت که از تمرینات ریتمیک-موسیقیایی می توان برای بهبود ‎مهارت های ادراک بینایی و کارکرد اجرایی کودکان دارای اختلال نارساخوانی استفاده کرد.