ارتباط اختلالات خواب با فشارخون و نوبت‌ کاری در کارکنان درمانی بیمارستان شهیدمحمدی

هدف: کاهش کیفیت خواب و بی‌خوابی می­تواند باعث اختلال در عملکرد روزانه، افزایش خطاهای انسانی و حوادث شغلی گردد. نوبت ‌کاری یکی از فاکتورهای مؤثر بر بی‌خوابی و کیفیت خواب است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط اختلالات خواب با فشارخون و نوبت‌ کاری کارکنان بیمارستان شهیدمحمدی انجام شد. روش‌ها: پژوهش توصیفی- مقطعی حاضر در بین 263 نفر از کارکنان بالینی بیمارستان شهیدمحمدی بندرعباس در سال 1398 با روش نمونه‌گیری تصادفی انجام شد. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های اطلاعات دموگرافیک، شاخص شدت بی‌خوابی مورین، وضعیت نوبت‌ کاری و فشارخون استفاده شد. تجزیه‌ و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم‌افرازSPSS   و آزمون‌های رگرسیون‌لجستیک، کای‌اسکور و تی‌تست انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد 39 نفر (8/14 درصد) از کارکنان بیمارستان خواب طبیعی، 118 نفر (9/44 درصد) اختلال خفیف، 90 نفر (2/34 درصد) اختلال متوسط و 16 نفر (1/6 درصد) اختلال شدید خواب داشتند. اختلال خواب در گروه زنان نسبت به مردان بالاتر بود (05/0≥P-Value). نسبت شانس ابتلا به اختلال خواب در کارکنان نوبت­کار 50/3 برابر کارکنان روزکار بود (05/0≥P-Value). ارتباط معنا‌داری بین پرفشاری خون با نوبت­کاری و اختلالات خواب مشاهده نشد (05/0≤P-Value). نتیجه‌گیری: از آنجائی که شیوع بی‌خوابی در کارکنان بیمارستان بالا است و کار نوبتی باعث افزایش ریسک اختلالات خواب می­شود. بنابراین می‌بایست با تعدیل برنامه­های نوبت­کاری عوارض ناشی از آن را کاهش داد. کلیدواژه‌ها: اختلالات خواب، نوبت­کاری­، پرفشاری خون، پرسشنامه مورین.