بررسی قدرت پیشگویی کنندگی رضایت شغلی توسط کیفیت خواب و کرونوتایپ صبح گاهی و شامگاهی پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی درمانی ارومیه سال 1398

چکیده مقدمه: رضایت شغلی پرستاران یک مسئله جدی برای سیستم های بهداشتی درمانی است که اختلال در آن باعث ایجاد مشکلاتی در پرستاران و سیستم های درمانی می شود. رضایت شغلی می تواند تحت تاثیر کیفیت خواب و کرونوتایپ صبح گاهی و شامگاهی پرستاران باشد. بنابراین مطالعه ای با هدف تعیین قدرت پیشگویی کنندگی رضایت شغلی توسط کیفیت خواب و کرونوتایپ صبح گاهی و شامگاهی پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی درمانی ارومیه در سال 1398 انجام گردید. روش بررسی: 327 نفر از پرستاران پنج مرکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارومیه وارد مطالعه گردیدند. نمونه گیری به روش تصادفی ساده انجام گرفت. در این پژوهش از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا و پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ و پرسشنامه ترکیبی صبح گاهی استفاده شد. داده ها جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و روش های آمار توصیفی و شاخص های مرکزی و ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل و آنالیز واریانس دو طرفه و تحلیل رگرسیون تجزیه وتحلیل گردید.  یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون و آزمون همبستگی پیرسون نشانگر رابطه معنی دار بین رضایت شغلی و کیفیت خواب بود به طوریکه بهبود کیفیت خواب، باعث بهبود رضایت شغلی می شد(0/001P<) و کیفیت خواب یکی از عوامل پیشگویی کننده میزان رضایت شغلی بود(0/002=P). ولی بین رضایت شغلی و کرونوتایپ صبح گاهی و شامگاهی رابطه معنی داری وجود نداشت (0/001P>). نتیجه گیری: افرادی که سطح کیفیت خواب بالاتری دارند، رضایت شغلی بالاتری نیز دارند ولی کرونوتایپ صبح گاهی و شامگاهی افراد تاثیر قابل توجهی بر رضایت شغلی افراد ندارد.