رابطه سلامت سازمانی با درجه اعتبار بخشی بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

زمینه و هدف: تمرکز بر سلامت سازمان به‌عنوان یک مزیت رقابتی و عامل مهمی برای اثربخشی بیمارستان است. لذا این مطالعه با هدف بررسی رابطه سلامت سازمانی با درجه اعتبار بخشی بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام گردید. روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است که به‌صورت مقطعی در سال 1398 انجام شد. جامعه آماری، کارکنان بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه بودند. حجم نمونه 382 نفر برآورد شد. نمونه‌گیری به روش چندمرحله‌ای انجام گردید. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه استاندارد سلامت سازمانی بود. روایی پرسشنامه‌ از طریق اخذ نظر اساتید و صاحب‌نظران تأیید و پایایی پرسشنامه‌ها به روش آلفای کرونباخ (0/88) محاسبه گردید. اطلاعات مربوط به وضعیت درجه اعتباربخشی بیمارستان‌های مورد مطالعه از دفتر اعتبار بخشی معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه اخذ گردید. برای تحلیل داده‌ها، آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون) با استفاده از نرم‌افزار SPSS 16 به کار گرفته شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد بین مؤلفه سلامت سازمانی با درجه اعتبار بخشی رابطه معنی‌‌داری وجود داشت  (0/05 > p). ضمناً بیشترین میانگین سلامت سازمانی مربوط به بیمارستان محمد کرمانشاهی با میانگین 170/40 و کمترین میانگین مربوط به بیمارستان دکتر معاون صحنه با میانگین 123/61 بود. نتیجه‌گیری: با توجه به معنی‌دار بودن رابطه بین سلامت سازمانی با درجه اعتباربخشی بیمارستان‌ها، لازم است مدیران بازنگری‌های جدی در انجام فرایند اعتباربخشی مراکز انجام دهند و اقدامات اصلاحی در خصوص نقاط قابل بهبود محتوای استانداردها، شیوه ارزیابی و تربیت ارزیابان اعمال نمایند.