کیفیت زندگی و عوامل مرتبط با آن در بین سالمندان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 251

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JECH-6-3_004

تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1399

چکیده مقاله:

اهداف: با توجه به افزایش روزافزون جمعیت سالمندی، بررسی سلامت اجتماعی،‌ جسمی و روحی افراد سالمند که مرتبط با کیفیـت زندگی آنان است، امری ضروری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی وضعیت کیفیت زندگی سالمندان استان همدان انجام شد. ابزار و روش‌ها: این پژوهش توصیفی به‌صورت مقطعی در سال 1396 در بین 238 نفر سالمند زن و مرد بالای 60 سال مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی- ‌درمانی شهری و خانه‌های بهداشت شهرستان‌های استان همدان صورت گرفت. این افراد به روش تصادفی طبقه‌­ای انتخاب شدند. ابعاد کیفیت زندگی سالمندان با استفاده از پرسش‌نامه 36سئوالی کیفیت زندگی (SF-36) مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها توسط نرم‌افزار STATA 13 و با استفاده از آزمون‌های T مستقل و آنالیز واریانس یک‌طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بالاترین میانگین کیفیت زندگی در بعد جسمانی و در زیرمقیاس درد (21.29±70.86) و کمترین میانگین در زیرمقیاس سلامت عمومی (10.29±24.81) گزارش شد. نمره کیفیت زندگی در زیرمقیاس‌های بعد سلامت جسمانی و روانی در مردان بالاتر از زنان به دست آمد که این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بود (P<0.05). همچنین در زیرمقیاس‌های بعد سلامت جسمانی و روانی میانگین نمره کیفیت زندگی در افراد با سطح تحصیلات بالاتر و در افراد متاهل بالاتر بود (P<0.05). نتیجه ­گیری: میانگین کیفیت زندگی در دو بعد سلامت جسمانی و روانی و زیرمقیاس­های مربوطه در میان سالمندان استان همدان، در سطح متوسط و قابل قبولی قرار دارد و پایین­ترین نمره مربوط به زیرمقیاس سلامت عمومی است. همچنین کیفیت زندگی در زنان سالمند، سالمندان با تحصیلات پایین و سالمندان تنها پایین‌تر است.

نویسندگان

پروین چراغی

گروه سالمندی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.

زهرا اسکندری

گروه آموزش بهداشت، معاونت بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران.

شیوا بزرگمهر

گروه آموزش بهداشت، معاونت بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران.

نسیبه زنجری

گروه سالمندی، مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.

زهرا چراغی

گروه اپیدمیولوژی، مرکز مدلسازی بیمارعای غیرواگیر، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران.