بررسی رابطه سلامت روان و شادکامی با ویژگیهای جمعیت شناختی دانشجویان دختر دانشگاه قم

توجه به سلامت روانی به‌­ویژه سلامت روانی دختران اهمیت زیادی دارد. براساس معارف دینی از جمله مهم­ترین عواملی که سبب ارتقای سلامت روان می‌­شود، شادکامی همراه با اطاعت خداوند، پرهیز از گناه، احیای ارزش‌­ها و تحول معنوی است. پژوهش حاضر با هدف تحلیل رابطه سلامت روان و شادکامی با ویژگی‌­های جمعیت‌­شناختی دانشجویان دختر دانشگاه قم به روش توصیفی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر دانشگاه قم در سال تحصیلی 1397-1396 بود که تعداد 351 نفر از آنها به‌­روش نمونه‌­گیری طبقه­‌ای برای گروه نمونه انتخاب شدند. داده­‌ها با استفاده از پرسش­‌نامه‌­های سلامت روان گلدبرگ و شادکامی آکسفورد جمع‌­آوری و به‌­روش همبستگی پیرسون، آزمون تی و تحلیل واریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین سلامت روان و شادکامی رابطه مثبت و معناداری است. همچنین شادکامی با مؤلفه‌­های سلامت روان شامل سلامت جسمانی، اضطراب و ‌بی‌­خوابی، نارساکنش­وری اجتماعی و افسردگی به‌ترتیب با ضرایب همبستگی 150/0، 336/0، 619/0 و 459/0 رابطه معناداری داشت و بین شادکامی دانشجویان باتوجه به متغیرهای سن، تحصیلات و وضعیت تأهل تفاوت معناداری وجود داشت، اما بین شادکامی دانشجویان دانشکده­‌های مختلف تفاوت معناداری مشاهده نشد. بین سلامت روان با سن و دانشکده­‌های مختلف رابطه معناداری نبود، اما بین سلامت روان با تحصیلات و وضعیت تأهل تفاوت معناداری مشاهده شد. باتوجه به نتایج به‌­دست آمده پیشنهاد می­‌شود زمینه افزایش شادکامی فطری، معقول و مورد تأیید آموزه­‌های دینی در بین دانشجویان فراهم شود.