رابطه صفات شخصیت و رضایت زناشویی بر اساس نقش میانجیگر جهت گیری مذهبی
محل انتشار: فصلنامه روان شناسی کاربردی، دوره: 14، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 279
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QAPSY-14-1_005
تاریخ نمایه سازی: 21 دی 1399
چکیده مقاله:
هدف: هدف پژوهش تعیین رابطه صفات شخصیت و رضایت زناشویی بر اساس نقش میانجیگر جهتگیری مذهبی بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری تمام معلّمان زن و مرد متأهل شاغل در مدارس متوسطه اول و دوم منطقه 6 آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 به تعداد 4080 نفر بود. به روش نمونه برداری تصادفی از شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز منطقه 6 تعداد 28 مدرسه و بر اساس پیشنهاد کلاین (2016)، 304 نفر از میان معلمان داوطلب انتخاب و از پرسشنامه پنج عاملی نئو کاستا و مککری (۱۹۸۹)، جهتگیری مذهبی آلپورت و راس 1967 و مقیاس زناشویی اِنریچ اولسون، فورنیر و دروچمن 1983 برای جمعآوری دادهها استفاده شد. پس از حذف 10 پرسشنامه مخدوش و 3 داده پرت، دادهها با استفاده از روش تحلیل مسیر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که ضریب مسیر جهتگیری مذهبی درونی با رضایت زناشویی مثبت (364/0=β، 001/0=P)، ضریب مسیر غیرمستقیم رضایت زناشویی با روان رنجورخویی منفی (112/0- =β، 001/0=P) و با وظیفهشناسی (111/0=β، 001/0=P) و توافق پذیری (055/0=β، 001/0=P) مثبت است. نتیجه گیری: از آنجا که صفات شخصیتی بهعنوان پیش آمادگیهایی که افراد با خود در روابط زناشویی وارد میکنند؛ میتواند بر سازههای میانجیگر از جمله جهتگیری مذهبی افراد در برخورد با مشکلات زناشویی اثرگذار باشد؛ بنابراین پیشنهاد میشود که رواندرمانگران و متخصصان خانواده با تقویت جهتگیری مذهبی درونی، روابط و رضایت زناشویی را بهبود بخشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نادره طلوع تکمیلی ترابی
دانشگاه ازاد رودهن
پریوش وکیلی
دانشگاه ازاد رودهن
اعظم فتاحی اندبیل
دانشگاه ازاد رودهن