بررسی رابطۀ بین دانش مالی مدیرعامل و سیاستهای مالی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطۀ بین دانش مالی مدیرعامل و سیاست‌های مالی (شامل؛ سیاست پرداخت سود، اهرم مالی و نگهداشت وجه نقد) در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد. این تحقیق از حیث هدف کاربردی، از لحاظ روش همبستگی و از نوع پس رویدادی (گذشته نگر) می باشد. نمونه آماری پژوهش شامل 110 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1388 تا 1396 می‌باشد. دراین پژوهش برای آزمون فرضیه های مطرح شده از روش داده های ترکیبی و رویکرد حداقل مربعات تعمیم یافته استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین دانش مالی مدیرعامل و سیاست پرداخت سود رابطۀ منفی و معناداری وجود دارد. به بیان دیگر، تقسیم سود در شرکت هایی که مدیران عامل آنها از دانش مالی بهره می برند، کمتر است. علاوه براین، یافته های پژوهش نشان می دهد که رابطۀ بین دانش مالی مدیرعامل و نگهداشت وجه نقد مثبت و معنادار است. به این مفهوم که مدیران عامل با دانش مالی وجه نقد بیشتری نگهداری می کنند. یافته های دیگر پژوهش حاکی از آن است که بین دانش مالی مدیرعامل و اهرم مالی رابطۀ منفی وجود دارد اما معنادار نیست. این نتیجه نشان می‌دهد که اهرم مالی در شرکت های با مدیران عامل متخصص مالی و سایر شرکت ها تفاوت معناداری ندارد.