بررسی وضعیت همه گیری مصرف مشروبات الکلی و عوارض ناشی از آن در بحران بیماری کرونا ویروس- 2019 در شهر اهواز، 1399

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 755

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SHTCC01_002

تاریخ نمایه سازی: 21 دی 1399

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: همه گیری مسمومیت با متانول ناشی از مصرف اتانول آلوده به متانول در نقاط مختلف جهان گزارش شده است. در ایران نیز در سال های اخیر مواردی از همه گیری مسمومیت با متانول گزارش شده است. هدف از این مطالعه تعیین وضعیت و عوارض ناشی از همه گیری مصرف مشروبات الکلی در بحران کرونا در شهر اهواز در سال 1399 بود. روش کار: این مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی- تحلیلی بر روی 400 بیمار با مسمومیت الکلی که از ابتدای سال 1399 تا آخر شهریور ماه 1399 به بیمارستان های تحت پژوهش دانشگاه جندی شاپور اهواز مراجعه کرده اند، انجام شد. جهت جمع آوری داده های از پرسشنامه استاندارد مسمومیت های الکلی تهیه شده توسط وزارت بهداشت استفاده شد. نتایج: میانگین سنی بیماران 8/4±28/5 سال با رنج سنی 10 تا 72 سال بود. 92/5% مرد، 51/3% دارای سطح تحصیلات دیپلم، 70/5% مجرد و 79/0% ساکن شهر بودند. 98/5% برای کسب شادی و 1/3% به طور ناخواسته الکل مصرف کرده بودند. تنها 0/3% (1 نفر) اظهار کردند که برای جلوگیری از کرونا الکل مصرف کردند. 87/0% بیماران از الکل دست ساز که از دست فروشان خریداری کرده بودند، استفاده کرده بودند. به لحاظ علائم بالینی 5/5% درد قفسه سینه، 11/0% تنگی نفس و 64/8% علائم گوارشی داشتند. از جمله عوارض بیماری شامل: 12/3% مشکلات بینایی و 1/5% مشکلات عصبی (ضعف اندام تحتانی) بود. نهایت اینکه 10/5% (42 نفر) بیماران فوت کردند. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای مرگ و میر در اینگونه از بحران های، تشخیص به موقع بروز همه گیری و اطلاع رسانی از طریق رسانه های گروهی محلی با رعایت حساسیت ها، نقش بسیار مهمی در کاهش موارد مرگ و میر و ناتوانی ناشی از آن دارد. همچنین باید از کلیه پزشکان شاغل در اورژانس ها خواسته شود که دوره های تشخیص و درمان اینگونه مسمومیت را گذرانده، تا به درستی آن را بتوانند مدیریت کنند.

نویسندگان

فرخنده جمشیدی

گروه پزشکی قانونی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران