پیش بینی افکار خودکشی بر اساس اضطراب، استرس و افسردگی در دانش آموزان دبیرستان های شهرستان باوی

در پژوهش حاضر که به بررسی متغیرهای اضطراب، استرس و افسردگی و تأثیر آن بر افکار خودکشی پرداخته شده، جهت گردآوری داده ها، از پرسشنامه اندیشه خودکشی بک و پرسشنامه DASS-42 سوالی برای سه عامل اضطراب، افسردگی و استرس توسط لاویبوند (1995) به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. طرح پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دبیرستان های دخترانه و پسرانه شهرستان باوی می باشد که از میان آنها 200 نفر بصورت تصادفی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس رگرسیون خطی صورت گرفته است، برخی از نتایج این گونه بوده اند: میانگین نمره استرس، افسردگی و اضطراب به ترتیب 1.94، 1.97 و 2.07 بوده، همچنین میانگین افکار خودکشی 14.16 می باشد. بین استرس و افکار خودکشی همبستگی مثبت و متوسطی وجود داشت. میزان همبستگی بین متغیر افسردگی و ا فکار خودکشی 0.53 می باشد و همچنین بین اضطراب و افکار خودکشی ضریب همبستگی حدود 0.39 وجود دارد که نسبتاً قوی است. همچنین، بین افکار خودکشی و سن مشارکت کنندگان رابطه معکوس و نسبتاً قوی وجود داشت. بین نمره میانگین افکار خودکشی دختران و پسران از لحاظ آماری اختلاف معناداری وجود داشت.