بررسی رویکرد درمانی فراشناختی در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (MS)

مولتيپل اسکلروزیس (MS) بيماری است که سيستم مختلف اعصاب مرکزی را تحت تاثير قرار می دهد ومنجرب به آسيب های توجهی به زیر بنای ناکارآمدی های شناختی در بيماران MS می شود. نظریه فراشناختی، نوعی مدل عملکرد اجرایی خود تنظيمی است. با توجه به قابليت های زیاد این نوع از رویکرد نظری و با توجه به بد عملکردی اجرایی بيمارن MS نيازمند به کارگيری رویکرد نظری فراشناخت به صورت آموزشی در بيماران مبتلا به MS، که با طيف گسترده ای از اختلالات شناختی و فراشناختی روبه رو هستند می باشد. لذا با توجه به قابليت های گسترده آن این نوع درمان و نوظهور بودن آن، پژوهش حاضر با تکبه برمنابع کتابخانه ای در صدد بررسی رویکرد درمانی فراشناختی در بيماران متبلا به مالتيپل اسکلروزیس (MS) است. نتایچ نشان داده است که: درمان فراشناختی براین اصل بنا شده است که فراشناخت واره ها در درک شيوه فعاليت شناخت و نحوه ایجاد تجارب آگاهانه (نسبت به خویشتن و دنيای اطراف) نقش کليدی دارد. فراشناخت ها بر نوع راهبردهایی که ما برای نظم دهی به افکار و احساسات خودمان انتخاب می کنيم، تأثير ویژهای برجای میگذارد و ارزیابی از این راهبردها نيز بر عهده ی همين فراشناخت واره هاست.