بررسی رابطه رضایت جنسی و کیفیت زندگی در زوجین در پنج سال اول زندگی مشترک

پژوهش حاضر که با هدف بررسی رابطه رضایت جنسی و کیفیت زندگی در زوجین در پنج سال اول زندگی مشترک انجام شد یک مطالعه ی توصیفی از نوع همبستگی است. وقتی صحبت از خوشبخت شدن می شود، بسیاری از مردم تصور می کنند که برای رسیدن به این هدف آنها فقط به سطح زندگی بالا نیاز دارند. آنها سطح زندگی را با کیفیت زندگی اشتباه می کنند. کیفیت زندگی بیش از هر چیز امری است نسبی و برای تعریف و سنجش آن معیار مطلق و جهان شمولی وجود ندارد که در همه جا مصداق داشته باشد. مفهومی است که به شدت متأثر از زمان و مکان است. عوامل مؤثر بر آن، بسته به دوره زمانی و مکان جغرافیایی و شرایط فرهنگی تغییر می کند. عشق و شهوت از غرایز پایه و اصلی انسان ها است که فقدان تامین آن خود را با علایم و عوارض دیگری نظیر ناراحتی های جسمانی افسردگی و نارضایتی از زندگی زناشویی و حتی طلاق نشان می دهد. جامعه آماری پژوهش را زنان و مردان متأهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره و سلامت روانی شهر سمنان در سال 1398 تشکیل می دادند. برای گزینش نمونه گروه نخست با کسب مجوزهای لازم به مراکز مشاوره و سلامت روانی شهر سمنان که شرایط ورود به نمونه را داشتند، به صورت تصادفی گزینش و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش ( 18 نفر) و گواه ( 18 نفر) جایگزین گشتند و درباره متغیرهای سن، اشتغال، تحصیلات همتاسازی کمابیش شدند. با برگزاری جلسه ای افزون بر بیان اهداف و محرمانه بودن اطلاعات، آزمون مقیاس دانش و نگرش جنسی به عنوان پیش آزمون برگزار شد. ملاک ورود افراد به نمونه دربرگیرنده: تحصیلات دست کم سیکل، دریافت نمره پایین در مؤلفه جنسی مقیاس رضایت زناشویی، دامنه سنی میان 20-45 بود و ملاک خروج از آزمون نبود رضایت به ادامه همکاری، گرفتن طلاق و مسافرت است. جهت تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین کیفیت زندگی و رضایت جنسی رابطه معنی داری وجود دارد (r=0.563 و P=0.047) به این معنی که هر چه میزان تحصیلات بالاتر باشد رضایت جنسی در زوجین بیشتر خواهد بود و ارتقا در رضایت جنسی می تواند در افزایش کیفیت زندگی نقش موثری داشته باشد.