رسانه کمیک استریپ و جایگاه آن در آموزش و پرورش ایران

داستان مصور یا کمیک استریپ (Comic Strip) نقاشی یا مجموعه ای از نقاشی های دنباله دار است که ماجرایی را روایت می کند. کمیک استریپ در دنیا سابقه طولانی دارد و از نخستین نشانه های آن در تاریخ، ستون «تراژان» در شهر رم در ایتالیاست. اما کمیک استریپ به معنای امروزی ابتدا در اروپا و بعد آمریکا شکل گرفت و عملاً با اختراع صنعت چاپ در دهه 50 و پس از جنگ جهانی دوم ایجاد و با استقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه شد. اما به نظر می رسد آن چه باعث رونش این هنر شد، نیاز اجتماعی بود که حاصل آن قهرمانانی چون سوپرمن، اسپایدرمن، تن تن و غیره شد و چون این کمیک ها همسو با نیازهای جامعه بودند، امروزه کم تر آمریکایی را می بینیم که متأثر از آن ها نباشد. اما داستان های مصور به زبان فارسی طبق تعریف های امروزی، تا دهه 1340 خورشیدی رایج نبود. در این سال ها مجله کیهان بچه ها و مدتی بعد انتشارات کوروش، نشر اردیبهشت و انتشارات یونیورسال، چاپ کمیک را پی گرفتند. از آن جایی که رسانه کمیک استریپ بر خلاقیت کودکان و نوجوانان تأثیر می گذارد و در برطرف کردن برخی از مشکلات آموزشی نظیر عدم استدلال گرایی و تأکید بیش از حد بر حافظه به جای فهم موثر است، همچنین با در نظر داشتن این که بیش از 75 درصد یاادگیری از طریق دیدن و حس بینایی است و توجه به این که تصویرسازی از مطالب، یکی از بهترین شگردهای به خاطرسپاری است، استفاده از رسانه کمیک استریپ در آموزش و پرورش ایران ضروری است.