نانوتکنولوژی و مهندسی بافت: جداسازی فازها و ساخت داربست

جداسازی فازها تکنیکی است که ایجاد یک ساختار فومی با تعداد زیاد سوراخ می کند. این روش با یکی شدن حلال و محلول پلیمری می کند که از نظر ترمودینامیکی با کاهش دما ناپایدار است و موجب می شود تا مخلوط به صورت یک فاز غنی از پلیمر جداسازی می شود. فاز غنی از پلیمر بصورت ماده مشبک سخت می شود در حالی که فاز ضعیف پلیمر با تشکیل پاکت هایی از کریستال های یخی پس از حذف حلال صورت می گیرد. کاربرد جداسازی فاز بهمراه قالب بندی بصورت یک روش ساخت در تولید داربست های استوانه ای بسیار متخلخل است. داربست های متخلخل با اندازه نانو در تمایز سلول بنیادی با کمک فاکتور رشد نقش دارند. بطور کلی، جداسازی فازها در افزایش سطح و ایجاد قالب ساختاری و سلولی برای مهاجرت سلولی از طریق فضاهای عصب نقش دارند. روشی آسان، سریع و پرطرفدار که در تولید راهنمای عصب مهندسی بافت بکار می رود.