نقش طُغاچارنویان در تحولات سیاسی ـ نظامی عهد ایلخانی
محل انتشار: دوفصلنامه تاریخ و فرهنگ، دوره: 51، شماره: 2
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 254
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHC-51-2_006
تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1399
چکیده مقاله:
ایلخانان قلمرو خود را به کمک دو نهاد اداری (دیوان) و امارت اداره می‌کردند. در رأس نهاد امارت، فرماندهان ارشدی با عنوان نویان قرار داشتند که از آغاز تا اضمحلال سلسلۀ ایلخانی در وقایع سیاسی چون تحولات جانشینی نقش پررنگی ایفا کردند. پیرامون برخی از نویان‌های دورۀ ایلخانان چون نوروز و چوپان بحث‌های زیادی شده است؛ اما امیرانی کمتر شناخته‌شده چون طُغاچار نیز حضور داشتند که شناخت نقش و عملکرد آنها می‌تواند ابعاد و اهمیت نهاد امارت و نقش آن را در تحولات حکومت ایلخانان روشن‌تر سازد. پژوهش حاضر به روش توصیفی‌ـ تحلیلی، به دنبال بررسی و مطالعۀ زمینه‌های قدرت‌گیری و عوامل مؤثر بر رفتار سیاسی طُغاچارنویان است. یافته‌ها نشان می‌دهد که جایگاه اشرافیت نظامی مهم‌ترین عامل رشد نویان‌ها در ساختار سیاسی حکومت ایلخانان بود. طُغاچار به‌عنوان امیری تاج‌بخش دست‌کم در قدرت گرفتن یا از تخت فروافتادن پنج ایلخان (احمد تگودار، ارغون، گیخاتو، بایدو و غازان) نقشی مشهود داشت. الگوی رفتار سیاسی امیرانی مشابه طُغاچار موجب ایجاد رقابت‌های سنگین و پرهزینه میان نویان‌ها و یورت‌های مختلف شد و نبردهای چهارسالۀ (690ـ 694ق) داخلی بر سر جانشینی از مصادیق بارز این رقابت‌ها بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جواد عباسی
دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد.
ابراهیم خسروی برده
دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :