اثربخشی درمان شناختی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی بر میزان اضطراب و شادی و ذهن‌آگاهی در پرستاران

مقدمه: ازجمله مشکلات شایع در زندگی پرستاران می‌توان به میزان اضطراب و فقدان شادی آنان اشاره کرد. سلامت روان‌شناختی به‌عنوان منبعی مهم در سازگاری با مشکلات ناشی از محیط شغلی شناخته شده‌ اشت. این مطالعه با هدف بررسی میزان اثربخشی آموزش درمان شناختی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی بر میزان اضطراب و شادی و ذهن‌آگاهی در پرستاران انجام شد. روش کار: روش پژوهش تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌ آزمون با گروه کنترل بود. برای این منظور شصت نفر از پرستاران شهرستان بابل در سال ۱۳۹۸ به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل (هرکدام سی نفر) گمارده شدند. در این مطالعه، مقیاس‌های ذهن‌ آگاهی و توجه و هوشیاری و شادکامی لیبومیرسکی و حالت‌صفت اشپیلبرگر قبل و بعد از درمان اجرا شد. شرکت‌کنندگان گروه آزمون در هشت جلسه نود دقیقه‌ای به‌صورت گروهی آموزش دیدند. ناگفته نماند از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره برای تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: با توجه‌ به یافته‌های حاصل از پژوهش، میانگین ذهن ‌آگاهی و شادی در مرحلۀ پس‌آزمون در گروه آزمایش افزایش یافت. همچنین، نتیجۀ تحلیل کوواریانس برای اضطراب نشان داد که مراقبه تأثیر معناداری بر اضطراب نمی‌گذاشت؛ اما موجب افزایش معنادار شادی در گروه آزمایش شد. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد درمان شناختی مبتنی ‌بر ذهن‌ آگاهی باعث افزایش آگاهی در شاخصه‌های رفتاری گروه آزمون در مرحله پس ‌آزمون شد. به‌ نظر می‌رسد که درمان شناختی مبتنی ‌بر ذهن‌ آگاهی تأثیر مطلوبی بر افزایش میزان شادی و ذهن ‌آگاهی پرستاران می‌گذارد.