تأثیر به‌کارگیری مدل خودمدیریتی پنچ آ بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: به‌کارگیری برنامه‌های مشاوره گروهی و آموزش بیماران می‌تواند کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان را بهبود بخشد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر به‌کارگیری مدل خودمدیریتی پنچ آ بر کیفیت زندگی مراجعان مبتلا به سرطان پستان به بیمارستان توحید سنندج در سال ۱۳۹۶ است. روش‌کار: در مطالعه کار آزمایی بالینی حاضر، ۹۰ بیمار مبتلا به سرطان پستان با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی به روش بلوک چهارتایی به دو گروه آزمون (۴۵ نفر) و کنترل (۴۵ نفر) وارد مطالعه شدند. به‌منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه QLQ-C۳۰ (کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان) و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک استفاده شد. پس از تکمیل پرسشنامه‌ها از سوی دو گروه، برای بیماران گروه آزمون برنامه خودمدیریتی «پنج آ» طی پنج مرحله و به مدت سه ماه اجرا شد. برای بیماران گروه کنترل، مراقبت‌های روتین پرستاری در بخش صورت گرفت. سپس دو گروه پرسشنامه‌ها را سه ماه بعد از اتمام مداخله، به‌منظور برگزاری پس‌آزمون تکمیل کردند. داده‌ها نیز به کمک نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۱ و آمار توصیفی و آزمون‌های t دو نمونه مستقل و t وابسته تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: بین کیفیت زندگی بیماران گروه آزمون قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی‌دار آماری وجود دارد (۰/۰۰۱P <). همچنین بین کیفیت زندگی بیماران گروه آزمون و کنترل بعد از مداخله تفاوت معنی‌دار آماری وجود دارد (۰/۰۰۵< P). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر به نظر می‌رسد به‌کارگیری مدل خودمدیریتی پنچ آ می‌تواند سبب بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان شود؛ از این‌رو می‌توان از این مدل به‌عنوان مداخله پرستاری بهینه استفاده کرد.