بررسی اثر‌بخشی مشاوره مامایی با رویکرد شناختی- ‌رفتاری بر دلبستگی مادر- جنین در زنان باردار با بارداری ناخواسته

سابقه و هدف: بارداری ناخواسته سبب کوتاهی در نقش مادری و کاهش دلبستگی مادر- جنین می­گردد. دلبستگی مادر- جنین اندیشه‌ها، احساسات و رفتارهایی است که زنان باردار نسبت به جنین­شان ابراز می­کنند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر مشاوره مامایی با رویکرد شناختی- ­رفتاری بر دلبستگی مادر- جنین در زنان با بارداری ناخواسته انجام شد. مواد و روش‌ها: یک کارآزمایی بالینی بر روی 96 زن باردار با بارداری ناخواسته مراجعه کننده به مراکز سلامت شهرستان کازرون در سال 1398 انجام شد. نمونه­گیری به صورت در دسترس و به روش تصادفی بلوکی انجام شد.گروه آزمون 4 جلسه آموزشی را براساس رویکرد مشاوره شناختی­ رفتاری دریافت کردند. گروه کنترل فقط مراقبت معمول بارداری را دریافت کردند. در شروع مداخله و بلافاصله بعد از مداخله هر دو گروه پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و دلبستگی مادر- جنین را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون­های آمار توصیفی و استنباطی (تی مستقل و کای اسکوئر) در  نرم­افزار  spss نسخه 21 انجام گرفت. یافته ­ها: قبل از مداخله تفاوت  آماری معنا­داری در نمره کل دلبستگی مادر-جنین مشاهده نشد (886/0=P).  در حالی که بعد از اجرای مداخله بین میانگین­های هر دو گروه اختلاف آماری معناداری وجود داشت (001/0>P) که اثربخشی مشاوره شناختی رفتاری را بر بهبود دلبستگی مادر-جنین نشان می­دهد. نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر آموزش شناختی رفتاری در ارتقاء دلبستگی مادر به جنین، توصیه می­شود این نوع مداخله آموزشی  در برنامه مراقبتی زنان با بارداری ناخواسته ادغام شود.