بررسی مقایسه فعالیت حفاظتی سویه پروبیوتیک باسیلوس تکویی لنسیس بومی ایران در برابرسالمونلوزیس در زنجیره غذایی

در صنعت پرورش ماکیان از افزودنی هایی مانند آنتی بیوتیک ها به منظور افزایش عملکرد و کاهش تلفات استفاده می شود. در سال های اخیر پروبیوتیک ها به خاطر اثرات مفیدتر بر ویژگی های تولیدی و ماندگاری کمتر در لاشه، جایگاه ویژه ای را در تغذیه طیور به خود اختصاص داده است. در صنعت طیور از گونه های باسایلوس پروبیوتیک برای کمک به افزایش جذب مواد مغذی و کاهش ابتلا به عفونت های سالمونلایی استفاده می شود. هدف از این مطالعه جداسازی سویه های باسیلوس پروبیوتیک بومی با توانایی های بیان شده می باشد. در این پژوهش ۲۵ نمونه از فضولات تازه از ۷ مرغداری و ۱۶ نمونه از ۳ منطقه حاصلخیز شهرستان گلستان جمع آوری شد. بعد از خالص سازی گونه های باسیلوس در محیط نوترینت آگار، ویژگی های پروبیوتیکی سویه ها شامل توانایی تولید آنزیم، مقاومت به نمک صفراوی، مقاومت به اسید، پپسین و تریپسین، مقاومت آنتی بیوتیکی، توانایی اتصال و مقابله با سالمونلا انتریکا سرووار تایفی موریوم در سالول های اپی تلیال روده بررسی شدند. سویه منتخب توسط توالی یابی ۱۶S rDNA شناسایی شد. سویه برتر به عنوان باسیلوس تکویی لنسیس شناسایی شدکه بیشترین اتصال به سلول های اپی تلیال روده را نشان داد و توانست از اتصال سالمونلا انتریکا سرووار تایفی موریوم جلوگیری کند. این سویه می تواند در جیره غذایی طیور، کیفیت تولید را بهبود دهد و بروز عفونت سالمونلایی را در جوجه ها و انسان کاهش دهد که در صورت تحقق این مو ضوع، گام مفیدی در جهت سلامت مصرف کنندگان برداشته خواهد شد. با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش می توان امیدوار به تولید پروبیوتیکی بر پایه بومی برای پیشگیری از عفونت سالمونلوزیس در ایران بود.