تجویز اطلاعات سلامت: جایگاه کتابداران و اطلاع رسانان پزشکی در مشارکت آگاهانه بیمار در فرایند درمان

دسترسی به اطلاعات سلامت مناسب، حق تمامی افراد جامعه است که علاوه بر ارتقای خودمراقبتی، زمینه ساز پیشگیری و برخورد آگاهانه با مشکلات ناشی از بیماری ها خواهد شد، اما وجود برخی موانع، انتقال اطلاعات مناسب از سوی اعضای تیم درمان به بیمار را مختل می کند که از آن جمله می توان به کم حوصلگی و کمبود وقت پزشکان برای آموزش بیمار، مهارت های ارتباطی ضعیف طرفین، عدم برخورداری از زبان مشترک و بی توجهی به نیاز بیمار به اطلاعات (۱) اشاره نمود که همگی میتواند منجر به فراموشی بخش عمده ای از اطلاعات دریافت شده توسط بیمار، پس از مدتی کوتاه و در نهایت، کاهش رعایت توصیه های درمانی و پیامدهای بهداشتی نامطلوب و تحمیل هزینه به سیستم بهداشت و درمان و بیمار شود. بنابراین، ایجاد بستر مناسبی که زمینه ساز ارایه اطلاعات باکیفیت، موثق و متناسب با نیاز بیماران باشد، ضرورت دارد. اگرچه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بر خودمراقبتی و حفظ سلامت جامعه تاکید نموده، به نظر می رسد اطلاعات سلامت به طور هدفمند در اختیار جامعه قرار نگرفته است و نوعی سردرگمی در دستیابی به اطلاعات سلامت باکیفیت و گرایش به سمت اطلاعات نامعتبر مشاهده می شود (۱).