شناسایی هویت نویسنده بر مبنای ترکیب ویژگی های ساختاری و بافتی دست خط

در این پژوهش رویکردی برون خط و مستقل از متن مبتنی بر ترکیب ویژگی های بافتی و ساختاری به منظور شناسایی و تایید هویت نویسنده یک دستخط ارایه شده است. ویژگی های بافتی توانایی استخراج ویژگی های ساختاری از جمله فاصله بین کلمه ای یا فاصله بین خطی را ندارند، به همین منظور در این تحقیق سعی شده است علاوه بر معرفی یک ویژگی بافتی و ساختاری جدید، با ترکیب این دو دسته ویژگی، دقت سیستم پیشنهادی افزایش یابد. روش پیشنهادی ابتدا سه ویژگی ساختاری شامل متوسط فاصله بین کلمه ای، متوسط فاصله بین خطوط و توزیع توام جهت و مساحت حلقه های بسته را استخراج میکند و سپس سه ویژگی توسعه یافته بر مبنای الگوی دودویی محلی را به منظور استخراج ویژگی بافتی از متن استخراج می کند. هر سند دستنویس به صورت ترکیب سه هیستوگرام از الگوهای دودویی موجود در تصویر بازنمایی می شود و در نهایت ترکیب ویژگی های ساختاری و بافتی به عنوان ویژگی نهایی به طبقه بند نزدیکترین همسایه ارایه می شود تا شناسایی نویسنده انجام گیرد. روش پیشنهادی بر روی دو مجموعه پایگاه داده یکی به زبان فارسی و دیگری به زبان عربی مورد ارزیابی قرار گرفت که بالاترین دقت با ترکیب ویژگی های بافتی به صورت یکنواخت و ویژگی های ساختاری به دست آمد.