چارچوب های اخلاقی و کرامت انسانی در توقف درمان بیماران مبتلا به سرطان در مراحل انتهایی

شتاب روزافزون در ایجاد دانش نظری و فناوری ها در زیست پزشکی نوین، پیشرفت روزافزون دانش کاربردی را در پی داشته است. اما این پیشرفت های سریع در پزشکی و زیست فناوری در دهه های اخیر، با مباحث مهمی در خصوص مسایل اخلاقی همراه شده است است. مفاهیمی همچون انسان, مرگ, حیات ومسایل وجودی از این نوع است و فن آوری آمده است ودرپرتوی این تحولات وتغییرات فناورانه این مفاهیم بازتعریف گشته اند, روشهای نوین امکان زنده ماندن انسانها بدون امکان بالابردن شعور مغزی ویا بالابردن کیفیت زندگی باعث ایجاد مفاهیم جدید شده اندازجمله "هیبرید انسان – دستگاه" و یا بروز وضعیت" نه زنده ونه مرده" که این مفاهیم جدید مستلزم توجه فلسفی وتحلیل آنها و سپس توجه اخلاقی هستند شناخت هرچه بیشتر اینگونه مسایل اخلاقی باعث تاکید و توجه افزونتر نسبت به اخلاق پزشکی به عنوان یک قاعده و راهکار جدید در جهان شده است. لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی چارچوبهای اخلاقی و کرامت انسانی در توقف درمان بیماران مبتلا به سرطان در مراحل انتهایی می باشد. ونیازبه دقت نظر وحساسیت پزشکان با توجه به وضعیت حاکم براینگونه بیماران وخانواده هایشان از نظرروانی واجتماعی بوده و تصمیم گیری تیمی درخصوص ادامه یاامتناع ازدرمان موثرخواهد بود.