شناسایی عوامل بالقوه خطر وقوع تصادفات عابرین پیاده در استان گیلان با استفاده از رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری

افزایش آمار تصادفات عابرین پیاده از جمله نگرانی های اخیر در خصوص افزایش نرخ وقوع تصادفات در نتیجه ی پیشرفت تکنولوژی در صنعت حمل و نقل و جاده ای است. در پژوهش حاضر سعی شد که تصادفات عابرین پیاده طی سال های 1396 - 1391 با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری (روش حداقل مربعات جزئی) مورد ارزیابی قرار گیرد. از جمله مزایای بهره گیری از مدل معادلات ساختاری در این پژوهش می توان به امکان بررسی متغیرهای پنهان و آشکار علل وقوع تصادفات اشاره کرد. نتایج مدل سازی نشان داد که متغیرهای وابسته به زمان و مکان وقوع تصادفات مهم ترین عللی هستند که منجر به تغییرات احتمال خطر وقوع تصادفات در محل مورد مطالعه پژوهش می شود. که مدل ارائه شده در این پژوهش نشان از چگونگی تاثیرگذاری متغیرها در حوادث را دارند.