اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش تعهد بر تمایلات جنسی زنان مبتلا به سرطان پستان بعد از جراحی ماستکتومی

مقدمه: تاثیرات جسمی و روانی سرطان پستان و جراحی ماستکتومی بر تمایلات جنسی به عنوان یکی از مهم‏ترین وجوه شخصیت هر فرد، نیاز به مداخله های روان‏شناختی موثر را تایید می‏کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تمایلات جنسی در زنان مبتلا به سرطان پستان بعد از جراحی ماستکتومی بود. روش بررسی: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی با مراحل پیش‏آزمون و پس‌آزمون با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه‌ی آماری آن شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان در استان اصفهان بود که در سال 96-1395 به شعبه اصفهان مرکز پیشگیری و کنترل سرطان آلاء (مکسا) مراجعه کرده بودند. نمونه شامل 26 بیمار بود که به شیوه‌ی نمونه‌گیری در دسترس از جامعه فوق انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه 13 نفری قرار گرفتند. گروه آزمایش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را به مدت 8 جلسه دریافت کرد و گروه گواه تا پایان پژوهش در لیست انتظار باقی ماند. ابزار اندازه‌گیری، پرسشنامه تمایلات جنسی هالبرت و آپت (1992) بود که در هر دو گروه آزمایش و گواه در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون به اجرا درآمد. یافته‌های تحقیق با استفاده از نرم‏ افزارSPSS و روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ‏ها: طبق نتایج تحلیل کوواریانس، در مرحله پس آزمون بین میانگین نمرات تمایلات جنسی در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود دارد (99/7F=، 014/0P=) و میانگین نمره تمایلات جنسی در گروه آزمایش به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود و به دنبال درمان، از ۸۵/۰ به 23/1 بهبود معنادار داشت (05/0P<)، اما در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد (با میانگین 17/1 در پیش‏ آزمون و 16/1 در پس آزمون) (05/0درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش تمایلات جنسی بیماران گروه آزمایش تأثیر معناداری داشته است (05/0P<) و میزان این تأثیر 48/0 بود. نتیجه‏ گیری: به طور کلی با توجه به نتایج این پژوهش، احتمالا بتوان از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در بهبود تمایلات جنسی زنان مبتلا به سرطان پستان بعد از جراحی ماستکتومی استفاده کرد.