اثر متفاوت رشد شرکت بررابطه بین تغییرات اقلام تعهدی و باور ناهمگن سرمایه گذار

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیررشد شرکت بر رابطه بین تغییرات اقلام تعهدی و باور ناهمگن سرمایه گذاراست. برای محاسبه رشد شرکت از مدل گوردن ، تغییرات اقلام تعهدی از مدل شان و همکاران و باور ناهمگن از امید ریاضی انتظارات افراد، مدل کارلوس، استفاده شده است. تعداد 110 شرکت در بازار سرمایه ایران در دوره زمانی 1387 تا 1396 به عنوان جامعه آماری، مورد بررسی قرار گرفته و برای آزمون فرضیه ها، از تحلیل رگرسیون به روش داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج بررسی نشان می دهد که تغییرات اقلام تعهدی بر باور ناهمگن سرمایه گذار اثر می گذارد و تأثیر این متغیر بر باور ناهمگن در شرکت های با رشد بالا نسبت به شرکت های پایین بیشتر است؛ بنابراین تغییرات اقلام تعهدی می تواند باور سرمایه گذار را تحت تأثیر قرار دهد و در تصمیم گیری بابت سرمایه گذاری به چالش بکشاند. با توجه به یافته های این تحقیق مبنی بر تاثیر تغییرات اقلام تعهدی بر باور ناهمگن افراد، در بازارسرمایه، پیشنهاد می شود سرمایه گذاران دقت بیشتری نسبت به تغییرات اقلام تعهدی داشته باشند واز تحلیل گران مالی در اتخاد تصمیم های سرمایه گذاری کمك بگیرند.