مروری بر تحقیقات انجام شده در زمینه میراگرهای آلیاژ حافظه دار شکلی

با توجه به اسقبال روزافزون براي استفاده از مواد هوشمند در صنايع مختلف و با عنايت به ويژگي هاي منحصر به فرد آلياژهاي حافظه دار شكلي، محققين در سال هاي اخير به بررسي امكان استفاده از مواد حافظه دار شكلي در كاربردهاي مهندسي سازه و زلزله پرداخته اند. اين تحقيقات را مي توان در چند گروه كلي تقسيم بندي نمود. برخي از اين تحقيقات به بررسي رفتار آلياژهاي حافظه دار شكلي و تركيبات گوناگون آن ها پرداخته و بر اساس پارامترهاي مختلفي از قبيل تركيب شيميايي آلياژ، اثرات دما، نوع بارگذاري و... مدل هاي رفتاري مختلفي ارائه نموده اند. گروهي ديگر به كاربردهاي آن در انواع مختلف المان هاي سازه اي پرداخته اند. ذيلا به برخي از مهم ترين و جديدترين اين تحقيقات اشاره مي گردد. تحقيقات موجود در زمينه رفتار ماده و مدل سازي آن يكي از شاخص ترين تحقيقات موجود در زمينه مدل سازي رفتار آلياژهاي حافظه دار شكلي توسط پژوهشگر ايتاليايي، فرديناندو آريچيو ،در سال 1995 و در قالب پايان نامه دكتري در دانشگاه بركلي انجام گرفته است. اين محقق مدل رفتاري نسبتا جامعي بر مبناي پلاستيسيته عمومي براي آلياژهاي حافظه دار شكلي ارائه نمود كه داراي دو متغير اساسي نسبت مارتنزيت و تانسور درجه دوم كرنش هاي تبديل بود. اين مدل رفتارهاي سوپرالاستيك، اثر حافظه داري، رفتار در كشش، فشار و خمش و چينش دوباره كريستال ها در مارتنزيت تك واريانت را به خوبي شبيه سازي مي كند. نتايج اين مدل با آزمايشات مونتونيك كشش، فشار و خمش 4 نقطه اي صحت سنجي شده است. اين مدل پايه و اساس مناسبي براي آناليزهاي عددي بر آلياژهاي حافظه دار شكلي مي باشد.