بررسی چالش ها و تبیین راهکارهای برون رفت از بحران کم آبی کشور با نگاهی به افق پیش روی شرکت های فعال در حوزه آب، فاضلاب و سدسازی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 543

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CMUECONF04_051

تاریخ نمایه سازی: 27 دی 1399

چکیده مقاله:

کشور ایران در چند سال گذشته به مرز تنش آبی بسیار نزدیک شده است. به دنبال استفاده از روش های سنتی آبیاری در کشاورزی از یک طرف و حفر چاه های غیرقانونی و نزول تراز آب زیرزمینی در بسیاری از دشت های ایران از طرف دیگر، بحران کم آبی بیش از هر زمان دیگری در کشور احساس می شود. رشد سریع جمعیت، مهاجرت و شهرنشینی، استفاده از الگوهای کشت سنتی و کشاورزی ناکارآمد، اولویت دادن راه حل های سازه ای بر راهکارهای مدیریتی و تغییر اقلیم از جمله مهم ترین عوامل ایجاد بحران آب در کشور است. در این مقاله چند مورد از راهکارهای ممکن از جمله بازچرخانی پساب، شیرین سازی آب و استفاده از فناوری های هوشمند در نشت یابی و آبیاری مکانیزه بررسی شده اند. در همین راستا، لازم است تا مسئولین بیش از گذشته به ترمیم و توسعه صنعت آب و فاضلاب توجه، در قوانین بازنگری و یک برنامه یکپارچه در بخش آب و فاضلاب تدوین کنند به طوری که حامی کسب و کارها و ایده های نو (استارتاپ ها) در این حوزه نیز باشد.به همین منظور لیستی از بزرگ ترین استارتاپ های شناخته شده در صنعت آب و فاضلاب در این مقاله تهیه شده است. با در نظر گرفتن شرایط افول سدسازی در کشور به دلیل ایجاد مشکلات زیست محیطی، رشد چشمگیر ساخت تصفیه خانه های آب و فاضلاب در یک دهه گذشته و هم چنین پیش بینی موسسات پژوهشی معتبر در دنیا از جهت گیری آینده صنعت آب و فاضلاب از راهکارهای سازه ای به راهکارهای مدیریتی، بازچرخانی و تصفیه فاضلاب و پساب برای مصارف مختلف کشاورزی و صنعتی و به بیان دیگر استفاده بهینه از منابع آب جدید، شرکت های خصوصیفعال در حوزه سدسازی بهتر است تا برنامه مناسبی برای تغییر نگرش و مسیر کاری به سمت حوزه های مذکور تدوین کنند. پیشنهاد می شود دولت مردان با مشارکت حداکثری بخش خصوصی استفاده از گزینه تصفیه، احیا و بازچرخانی فاضلاب برای مصارف مختلف را در دستور کار ویژه قرار داده و از استارتاپ های نوپا در این حوزه به طور کامل حمایت کنند.

نویسندگان

فرید جلیلی جمشیدیان

کارشناسی ارشد رشته مهندسی و مدیریت منابع آب، دانشگاه تربیت مدرس

محسن مدرسی پور

مدیر برنامه ریزی شرکت مهندسی آب و خاک قدس رضوی