معماری پایدار در مدارس با رویکرد حیات سبز و پویائی در طراحی

معماری پایدار ناشی از نیاز امروز انسان در مقابل پیامدهای نامناسب جهان صنعتی و مصرفی عصر حاضر است. حفظ و حراست از منابع طبیعی جهان، کاهش آلودگی هوا و سایر آلودگی های محیطی، حفاظت ازلایه ازون، بهداشت جسمی و روانی، آینده بشریت و... از موضوعاتی است که مطرح بوده و ضرورت آن روز به روز آشکارتر می شود. امری که امروزه مورد بی توجهی قرار گرفته است کیفیت کالبدی محیط آموزشی و کاربرد انرژی های پایدار است و اگر هم در چند سال اخیر توجهی به این مهم شده در حد ارتقا زیبا سازی و کیفیت بنای مدارس می یاشد. در بررسی سیر تحول مدارس، پس از مدارس منظم و معلم محور، جنبش اصلاح مدارس و فضاهای آموزشی پایدار شکل گرفت. با پیشرفت تکنولوژی و فن، هر روز تقاضای دانش آموز و معلم تغییر می کند. پس فضاهای آموزشی باید بتواند امکان این انعطاف پذیری را فراهم آورده، جوابگوی پایداری در طول زمان باشد. پرسش کلیدی آن است که ویژگی های یک فضای آموزشی پایدار چیست و چگونه می توان از عناصر پایداری در چنین فضاهایی استفاده نمود؟ برای پاسخ گویی به این پرسش ها از روش کیفی و برای گردآوری اطالعات مورد نیاز از روش کتابخانه ای استفاده گردید.